Liefs uit Laos!

Lieve mensen,

Heb me even los weten te rukken van Friends; ja, hier wordt de hele dag Friends afgespeeld! Ga hier nooit meer weg ;)
Maar heb weer even de tijd gevonden om een update te geven van de afgelopen weken. Ga in het vervolg proberen iets sneller achter elkaar te schrijven, want nu wordt het waarschijnlijk weer een erg lang verhaal, maar goed.

Chiang Mai

Goed, na het vorige verslag vertrok ik de volgende ochtend met de trein naar Chiang Mai. Stond om half 7 op om met de tuk tuk naar het station te gaan. Voor slechts 80 Baht werd ik er naartoe gereden: hij vroeg 250, maar na de 'lessen' van Djef in onderhandelen, kan ik er inmiddels ook wat van dus werd ik voor 80 gebracht :) Vervolgens 12 uur lang in de trein.. Helemaal geen straf, want het uitzicht was fantastisch! De trein had soms een beetje moeite om bergen op te komen, we rolden op een gegeven moment zelfs een kilometer terug haha, maar kwam heelhuids aan. Rond 21.00 kwam ik aan in het centrum en toen bleken alle hostels die in de Lonely Planet staan vol te zitten! Een paar dagen ervoor was het Chinees Nieuwjaar geweest en een paar dagen later zou het grote Bloemenfestival zijn dus de stad zat bomvol; dat was iets minder natuurlijk! Na 10 minuten lopen kwam ik echter een Canadees tegen die daar woonde en hij heeft mji op de motor een lift naar een hostel gegeven :) Chiang Mai bleek uiteindelijk niet echt mijn stad te zijn en dus na een dagje rondgereden te hebben op een splinternieuwe scooter had ik al besloten om naar de volgende stad te gaan: Pai. Dus met de scooter naar het busstation om een ticket naar Pai te fiksen. Bij het loket vroeg de vrouw of ik voor 75 Baht ' on the big bus' wilde of voor 150 Baht in een minivan naar Pai wilde, dat werd natuurlijk de grote bus. Groot was echter niet het goede woord: de tweepersoonsbank kan beter worden beschreven als een ruime eenpersoonsstoel, er was niet genoeg laadruimte voor alle backpacks dus het 'gangpad' en je voetenruimte werd gebruikt voor alle bagage dus je zat lekker opgepropt. Voordeel was wel dat er ' airco' was: ventilators hangend aan het plafond haha! En toen onderweg naar Pai.

Pai

Na ontelbaar veel bergen, 726 bochten, 135 kilometer en ruim 4 uur kwamen we aan in Pai! Naast me in de bus zat Arianna, uit Italie, en samen met haar zijn we op zoek gegaan naar een hostel: SpicyPai. De eerste nacht sliepen we in de dorm, helemaal van bamboe, open deuren, geen gesloten 'muren' en dat bleek 's nachts verdomde koud te zijn! Hoewel het overdag ruim 35 graden is, koelde het in de nacht toch echt af naar een graad of 5 en dat is best koud in een bamboe slaapzaal, ook al heb je 5 dekens! De tweede dag erna was er geen plek meer in de dorm dus moesten we verhuizen naar een bungalow: no problem! Lekker eigen douche, stenen bungalow en een groot bed, dus helemaal prima.

Zoals ik al van meerdere mensen vernomen had, was Pai een fantastisch stadje! Eerder een klein dorpje, hippie-achtig met heel veel backpackers en vooral veeeeeel Nederlanders! Had het er zo naar m'n zin dat ik met Arianna een week ben gebleven uiteindelijk! Elke avond liepen we over walking street om bij verschillende kraampjes lekker streetfood te eten en elke avond gingen we ergens drankjes doen om uiteindelijk elke avond te eindigen in de Don't Cry Bar: reggae-bar en samen met de Bamboo bar de enige bar die na twaalf uur 's nachts open is! We hebben de hele week een scooter gehuurd en zijn er elke dag op uit getrokken. In de buurt waren watervallen, grotten, tempels, een mooie canyon en verschillende hot springs. Vooral de canyon was erg mooi met zonsondergang en we zijn er dan ook twee keer geweest! De tweede keer waren Arianna en ik een soort tourguides: de avond ervoor hadden we een aantal Argentijnen en een Italiaanse ontmoet die net waren aangekomen en de volgende dag wilde rondrijden en toen hebben wij, als ervaren Pai-kenners natuurlijk, aangeboden ze rond te rijden. We zijn toen ook voor de tweede keer naar de 'secret hot springs' geweest. De eerste keer dat we er naartoe wilden, waren ze zo secret dat we ze niet konden vinden haha! We hadden uitleg gekregen van een gast in het hostel en ze zouden ongeveer 15 km buiten Pai zijn. Toen we op een gegeven moment 25 km verder waren hebben we het maar opgegeven! Volgende dag lukte het wel gelukkig :) Maakt niet uit hoeveel hot springs je ook ziet, ik blijf ze heerlijk vinden! Gelukkig maar, want de weg er naartoe was goed pittig! De laatste 5 km was door de bergen heen en soms redelijk steil bergopwaarts; ik had echter een verrote scooter dus ik haalde niet alle bergen en moest gewoon meesteppen soms haha! Echt idioot, maar heb het wel gehaald uiteindelijk!

Het voelt inmiddels al als een maand geleden dat ik in Pai was, maar het was er heerlijk! Heel ontspannen sfeer, veel leuke mensen ontmoet en ben er natuurljik niet voor niks zo lang blijven plakken. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk wel weg, want ik moest 14 februari het land uit zijn in verband met mijn visa. In Pai had ik besloten om vanuit daar zelf met de scooter terug naar Chiang Mai te rijden :) Voor een paar honderd Baht kon je een scooter huren in Pai en inleveren in Chiang Mai en aangezien de route zo mooi was en ik scooter rijden gewoon heerlijk vind, leek me dat een leuk uitstapje! Dus 11 februari ben ik om 11.00 vertrokken met mn backpack op de rug naar Chiang Mai om die 726 bochten met de scooter te doen. Arianna zou met de bus van 12.00 gaan dus ik zou haar daar meeten. De route was echt fantastisch! Uiteindelijk heb ik het ook snel gereden (ik houd nogal van hard rijden haha!), want ruim drie uur later was ik al in Chiang Mai, terwijl ik onderweg ook nog een heerlijke Pad Thai had gegeten ;)

Terug in Chiang Mai

Eenmaal terug moest ik natuurlijk gaan bedenken wat ik nog wilde doen: ik kon of gelijk door naar Laos of nog een stop in Chiang Rai maken, omdat daar een reggae-festival was de 13e. Hoewel dat festival mij heel leuk leek had ik ook gehoord dat de boot naar Laos regelmatig vol zat en ik wilde natuurlijk niet het risico lopen dat ik de 14e Thailand niet uit kon en dan een boete moest betalen. 13 Februari ben ik dus mijn reis naar Laos begonnen.

Richting Laos

Eigenlijk elke backpacker die van Thailand naar Laos reist gaat met een slowboat: twee dagen ongeveer 7 uur op een boot over de Mekong rivier om dan aan te komen in Luang Prabang. De 13e werd ik met een busje opgehaald om via Chiang Kong (grensstad waar we een nacht zouden slapen) naar Laos te gaan en daar op de boot te stappen. Onderweg stopte we nog in Chiang Rai om de, ontzettend toeristische, Witte Tempel te bezoeken. Wel heel vet: de tempel was witter dan wit en hij is erg onconventioneel en modern (gebouwd in 1997 en is nog lang niet klaar). De vijver zat vol met parelwitte koi-karpers en voor de brug was een 'gat' waar allemaal handen vanuit de hel uitkwamen, heel apart! De tempel was blijkbaar ook redelijk gericht aan jongeren en het materialisme van tegenwoordig. Er was een boom waarin hoofden hingen van bepaalde filmkarakters: Batman, Freddy Krueger, Hellraiser en op de grond ervoor was een Alien uit ' Alien versus Predator'! Echt bizar!! Ik heb het helaas zelf niet gezien, maar John (Jonathan eigenlijk, met wie ik in de bus zat en met wie ik nog steeds reis had er foto's van, die komen misschien later nog!) wel. Goed, na nog een paar uur in de bus kwamen we aan in Chiang Kong.

Nadat we de spullen hadden gedropt in het redelijk vieze hotel zijn John, Benny en ik richting de Mekong rivier gelopen om een biertje te drinken. Benny zat ook bij ons in de bus, wij noemen hem ook wel 'Benny the Belgian Buddhist', dat is ie namelijk ;) Nadat we gegeten hadden in het hotel zijn we weer teruggegaan om weer aan de rivier te zitten. De volgende dag begon de reis naar Luang Prabang.

De niet zo langzame slowboat

's Morgens moesten we om 6.00 opstaan voor het ontbijt om dan om 6.30 met de bus naar de grens te gaan. Het busje zou drie keer moeten rijden (er waren meerdere groepen in ons hotel) en dus wilden we natuurlijk graag in de eerste bus zitten, want dan ben je er maar vanaf! Grensovergangen zijn altijd tijdrovend en supersaai dus ik wil er zo snel mogelijk vanaf zijn. Uiteindelijk vertrok de eerste bus echt pas rond 8 uur, maar Benny en ik zaten erin: John niet, hij wordt door ons dan ook wel 'slow John' genoemd, hij doet de naam veel eer aan, elke dag wel haha! Blij dat ik in de eerste bus zat want het ging echt suuuuuuuuuuuuuupertraag! Je moest in de rij staan om je formulieren in te leveren, waar (natuurlijk) nagenoeg niet naar gekeken werd, om vervolgens in de rij te staan om te betalen voor je visum en dan moest je wachten op een tuk tuk om je naar de pier te brengen, waar de boot pas om 11.00 zou vertrekken! En we waren dus op vanaf 5.30 dus eer we op de boot zaten had je er al een halve dag opzitten! Maar goed, de boot waar ongeveer 100 man opging zat vol met oude autostoelen, zeven op een rij. Ik zat naast John en een Pools meisje, Benny zat aan de andere kant, met naast hem een Chileense, daarnaast Daniel een Duitser, en de Portugese Santiago: ofwel the 7 nation army, zoals John ons gedoopt had! Het Poolse meisje was echter niet echt mijn ding: ze was helemaal lam om 11.00 al en bleef maar tegen me aan praten. Dat ging nog wel, maar na een kwartier zei ze tegen Benny, John en mij:' I am so glad to see white faces again'. Uhm what the fuck?! You see my face?! Seriously haha! Heel apart! Ze bedoelde het waarschijnlijk niet zo, want ze was echt dronken, maar heel idioot gewoon! Heb de rest van de reis niet meer met haar gepraat, ze heeft de hele reis ook geslapen haha! Maar goed, de 'boatbuddies' John, Benny, Daniel en Santiago zijn degenen met wie ik vanaf dat moment tot aan nu aan het reizen ben en de voornaamsten met wie ik de bootdagen heb doorgebracht :)

Maar de boot, gezien we om half 12 vertrokken en we er al een halve dag op hadden zitten, zijn ook wij direct aan het bier gegaan! Was dus een gezellige bootreis :) Heb er niet heel veel naar gekeken, maar wanneer ik naar het uitzicht keek, werd ik helemaal blij! Het is zooooo mooi en indrukwekkend! Vooral toen we rond een uurtje of 5 aankwamen in Pak Beng (onze tussenstop waar we zouden overnachten) en de zon supermooi oranje tussen de bergen was, woow! Nadat we een hotel voor die avond gevonden hadden zijn we uit eten gegaan. Tijdens het eten kregen we een flyer in onze handen gedrukt voor een club. Aangezien we toch niks te doen hadden, wilden we wel een kijkje nemen. Buiten kwamen we nog een groep mensen tegen die ook wel meewilden, wat fijn was, want bij een groep van 10 mensen was de 'pick-up' gratis. Een man zei dat ie vervoer ging regelen en dat we over 10 minuten zouden gaan. Prima dus. Hij kwam terug en zou ons brengen. Nu bleek hij uiteindelijk zelf de pick-up te zijn haha!!! Hij had een zaklamp en bracht ons via een steile weg naar de club ;) Dat bleek dus een kinderdixo te zijn ofzo haha!! Ik voelde me echt GIGANTISCH niet normaal, maar wel heel grappig. De muziek was alleen echt superhard dus eigenlijk hebben wij ' buitenlandse oudjes' de hele avond buiten gestaan.

Volgende ochtend lekker ontbeten, de sandwiches zijn hier echt fantastisch, met uitzicht op de Mekong rivier: helemaal niet verkeerd! We waren een beetje aan de late kant, natuurlijk door slow John, en toen we op boot aankwamen was er een klein beetje paniek: dit was niet dezelde boot als gisteren! Bleken ze van de ene boot van gister, twee boten gemaakt te hebben. Was wel prima, want het was een kleinere boot met een beter uitzicht :) Bootreis was weer heel gezellig en was zo voorbij en dus om een uurtje of 3 waren we in Luang Prabang.

En daar moet ik het voor nu even bij laten :)
Heb over iets meer dan een uur afgesproken om te gaan eten en ik wil ervoor nog even een massage meepakken haha! Nummer 10 van de afgelopen weken ongeveer ;) HEERLIJK!! Maar heb gisteren een behoorlijke klim gedaan en aanhet naar beneden klauteren (het was echt handen en voeten werk, wel heel leuk) heb ik nogal wat pijnlijke spieren overgehouden... So I could use another massage ;)

Jullie zijn in ieder geval weer bij tot aan Laos en ik zal het, hopelijk, deze week afmaken!

Liefs uit Laos mensen!!!