Say What?! Angkor Wat!
Door: Yentl
Blijf op de hoogte en volg Yentl
31 Maart 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Hallo lieve mensen,
Twee dagen voor ik Cambodja ga verlaten dan toch ook mijn laatste Cambodiaanse verhalen! Ben inmiddels bijna een week in Siem Reap, maar de laatste keer was ik gebleven bij Koh ta Kiev :)
Koh ta Kiev
Dus de eerste dag kwamen we aan na alletwee 1,5 uur geslapen te hebben na de Full Moon Party. Zodra we onze spullen in de extreem mooie bungalow gedropt hadden, konden we aanschuiven voor de lunch. De keuze was moeilijk! Alles zag er te lekker uit, dus besloten we te delen ;) Uiteindelijk aten we dus een pastasalade met ananas (John at die, ik niet), zelfgemaakte vissticks en een limoendressing, met daarbij een bruschetta met kaas (jeeh!), champignons, tomaat, sla, pijnboompitten en een of andere dressing ook: heerlijk dus! Na de lunch zijn we met een aantal mensen de boot in gestapt om ergens te gaan zwemmen, waar je ook kon cliff-diven, en daarna zouden we naar een vissersdorpje varen. Heerlijk tochtje gemaakt en daarna rondgelopen in het vissersdorpje. Was wel apart, want je liep gewoon door alle huizen heen! Het dorpje stond op palen in de zee en alle huizen waren met elkaar verbonden middels redelijk instabiele en vooral smalle bruggetjes, haha! Was een goede oefening om daarop te lopen, maar wel mooi om te zien hoe zij daar vissen 'fokken' en daar leven. De eigenaar van Coral Beach was ook mee en stelde voor een drankje voor John en mij te betalen: uhm, oke! Dus John en bestelde een biertje :) Ze bewaren bier daar niet in de koeling, maar serveren een warm biertje met een glas met ijs! Aparte manier om bier te drinken, maar best oke haha! De eigenaar van Coral Beach, Mika, was ook mee en besloot een vis van de mensen daar te kopen; dat doet hij bijna nooit, want het is daar een stuk duurder dan op de markt. Uiteindelijk kocht hij een kleine haai van bijna 7 kg voor 60 dollar, redelijk prijzig dus! Was wel apart om te zien hoe ze die vis vingen en daarna gewoon in een emmer dumpte en er niet meer naar omkeken, dus wij, als een stel heerlijke toeristen, natuurlijk om die emmer heen en kijken naar de kleine haai die aan het sterven is. Een aantal mensen voelde zich een soort van schuldig en besloot ter plekke dat aangezien ze de vis hadden zien sterven, ze daarom dus ook de vis maar moesten eten. John was een van hen ;) Nadat we ons biertje hadden opgedronken en de vis hadden ingepakt, was het tijd om terug te gaan naar ons resort. Eenmaal terug was het tijd om te douchen. Douchen is niet het juiste woord aangezien er geen running water is, is er een grote ton met water en een klein emmertje waarmee je jezelf onder kan gooien met water ;) Dus na onze douche namen we plaats aan de grote tafel met de meeste staffmembers (die geen dienst hadden), Becky, Jake en Mary. Jake en Becky waren een stel uit Engeland en Mary was een 38-jarige vrouw uit Ierland, eigenaresse van een pub en zo gek als een deur! Daarnaast waren er twee gasten uit Malta, John was natuurlijk helemaal lyrisch aangezien hij daar woont en je natuurlijk nooit verwacht mensen uit Malta tegen te komen, die daar werkten: Michel en Jon. Deze twee waren echt hilarisch! Michel is een hele grote (in de breedte dan!) kerel met een kleine hanenkam en een snor met een heerlijke babyface en hij zit vooral boordevol humor! Hij had ons wel verteld dat hij acteur was, maar later bleek dat hij echt heel bekend is daar! Hij is Malta echt een beetje ontvlucht omdat hij gek werd van iedereen daar; hij werd overal door iedereen herkend, door alle 400.000 mensen die wonen op Malta, behalve John dan ;) Goed, Jon (uit Malta dus, zonder h!) werkt overal ter wereld, allerlei verschillende baantjes, en dat doet hij al sinds zijn 17e ofzo. Hij heeft ook 5 jaar in Nederland gewerkt! Hij was gewoon heel relaxt en in combinatie met Michel erg grappig. Daarnaast was er de Duitse Hein, hele chille hardwerkende gast die samen met zijn vriendin (die redelijk op de achtergrond bleef de hele tijd) al twee maanden hier werkte ook. Je had ook een Frans stelletje waarvan Thomas de kok was (en een goede ook dus!) en Julie eigenlijk al het administratieve regelde, beide waren heerlijk! De laatste staffmember die er eigenlijk altijd bij zat is Danny; de irritante Amerikaan. Hij irriteerde mij al vanaf moment 1 en dat werd alleen maar erger, maar goed, niemand mocht hem (bleek uiteindelijk!), maar hij zat overal bij.
Toen het tijd was om ons eerste avondmaal te nuttigen nam John dus de haai en koos ik voor iets anders, haha! Ben het even kwijt. Zal jullie wat voorbeelden geven van maaltijden die ik daar genuttigd heb, bereid je voor, it's going to be good:
- Quiche met kip en kaas, salade en knoflookbrood
- Zelfgemaakte kip cordon bleu (my god, dat was lekker en heel veel) met boontjes, knoflooksaus en mashed potato
- Mexicaanse burrito met een salade en kaas ernaast
- Blauwe kaas burger met zelfgemaakte frietjes en salade
- Barracuda met aubergine-pilav
- Zwaarvisfilet en papillote met aardappeltjes
En nog veeeeel meer! Elke dag was iedereen, naast intens chillen en spelletjes spelen, vooral bezig met: wat zijn de keuzes voor de lunch of het diner?! Ooh wat was het eten lekker en de porties waren echt bizar groot! Oke goed, de eerste avond ben ik tegen 12en toch echt afgehaakt, want na een fles rode wijn ook, moest ik gewoon tukken. John had nog wel zin om te blijven dus die ging met de gasten van Coral Beach nog ergens een kampvuur bouwen om daar te hangen.
Zoals ik al zei bestonden de dagen eigenlijk alleen uit chillen, eten, spelletjes spelen en heel veel lol hebben met elkaar. De staffmembers draaiden allemaal diensten van 3 a 4 uur dus ze hoefden nooit lang te werken en eigenlijk iedereen zat de hele tijd aan de grote tafel in het midden van het restaurant. Af en toe een duik, af en toe een wandelingetje door de 'jungle', of even langs een ander strand, maar bijna iedereen zat dus non-stop bij elkaar in het restaurant, en vanaf de eerste dag zaten wij daar dus ook bij. Na de eerste dag waren we helemaal 'geaccepteerd', want onze namen kwamen op Het Bord. Ja ja, Het Bord. Wat was namelijk het geval: alle staffmembers (en dus een paar gasten, vooral degene die langer bleven en met de staffmembers ogingen) deden mee aan het M-I-N-E-spel: je mocht het woordje "mine" niet uitspreken! Zodra je dit deed moest je 10 push ups doen, kreeg je een streep bij je naam en wie om 21.00 de meeste keren "mine" had gezegd, moest nog eens 20 push ups extra doen, en begon het tellen weer opnieuw! Iedereen was dus non-stop ook bezig om iemand anders "mine" te laten zeggen. Mijn eerste keer, waardoor ik heel terecht op het bord kwam, was echt superdom! Ik was een kaartspel aan het spelen met een paar, komt Michel naast mij staan en zegt:"You know that one song? Sweet Child of ...?" En ik antwoord dus met:"mine?!" Ja ja, daar leer je snel van hoor! Dus hup, op de grond en 10 push ups en mijn naam kwam om het bord haha! Uiteindelijk zei ik het niet belachelijk vaak, je gaat er goed opletten (hoewel het moeilijker wordt naarmate de avond en daarmee de alcoholconsumptie vordert natuurlijk!) en je gaa een beetje praten als een idioot haha! Heel vaak vraagt iemand:"who's drink is that?" En je gaat dan antwoorden met:"my own" haha! Goed, leuk spel en John heeft 1 dag verloren: 8 keer heeft ie het toen gezegd! Maar Danny was toch wel de koning, die idioot bleef het maar zeggen ;) Naast het chillen en het eten heb ik ook een nieuw kaartspel geleerd, jeeeh! Japanese Poker, superleuk, iedereen van de staff doet het, alleen spelen zij voor geld. Ik en John deden natuurlijk niet gelijk mee voor geld, maar nadat we (geen grap) 7 uur lang overdag hadden gespeeld met Danny (ja de irritante Amerikaan) en Vee (hele aardige Australische vrouw die helaas na 2 dagen wegging, zij was er al een week!), vonden we dat het tijd was om mee te spelen om geld. Het doel van het spelletje is zo snel mogelijk je kaarten kwijt te raken en zodra iemand zijn of haar kaarten heeft weggespeeld, moeten de overige spelers de kaarten tellen en elke kaart is dan 1000 Riel (is 0.25 euro). Dus zo gezegd, zo gedaan. De eerste vier potjes verloor ik, maar daarna volgde mijn winning-streak! We hebben tot 1.00 gespeeld, geen idee hoeveel potten, maar de eindstand was dat Vee mij 12 dollar schuldig was, John 9.00 en Danny moest mij 10 dollar betalen haha! Jaaaaa, I did good :) Vee en John was natuurlijk geen probleem om het geld te innen, Danny daarentegen was dronken en heel irritant weer en wilde eigenlijk niet betalen, terwijl hij degene was die voorstelde om voor geld te spelen! Hij probeerde er op 4 verschillende manieren onderuit te komen, maar deed natuurlijk voorkomen alsof hij volledig bereid was te betalen, dus uiteindelijk heb ik het erbij laten zitten, want hij irriteerde me te er, zelfs John schoot uit zijn slof haha! Dus dat was wat minder, maar het was een mooie avond! De derde avond daar was de laatste avond van John daar. Hij vliegt uiteindelijk 7 april terug naar Malta en hij zou nog een duikcursus in Koh Tao doen, dus hij moest enigszins haast gaan maken om helemaal naar het zuiden van Thailand te gaan! De laatste avond kregen we van de staff het tafeltje bijna in de oceaan tijdens het eten en een fles wijn, mmmm! Lekker pasta met garnalen en kaassaus gegeten en twee flessen wijn gedronken :) Mocht wel, was onze laatste avond! Daarna weer gaan drinken met de rest en op een gegeven moment kwam Mary met het geniale idee om 'doorfluistertje' te gaan spelen! Haha, serieus, 10 volwassen mensen die serieus doorfluistertje aan het spelen zijn en helemaal in een scheur lagen erom, heerlijk! Het werd een late avond :) Volgende ochten hadden we ons bijna verslapen voor zijn boot van 9.00, maar hij heeft het gered! Dus na het afscheid, heb ik mijn spullen gepakt om te verhuizen naar de dorm! Ging inmiddels ook best wat met Kenzie om, 19-jarig meisje (niet echt meisje, want ze is 1.87 met lang blond haar haha!) uit Canada: ja weer een uit Canada! Ze nemen Azie over ;) Dus de hele dag met Mary, Jacky en Kenzie gehangen. Die avond stortte Kenzie om 21.00 volledig in en verdween naar bed, maar Jon, Hein, Clive, Mary, Danny, Jacky and myself went swimming with the plankton at night :) Wanneer het donker is, de volle maan was net geweest dus was het donker genoeg (er moet zo min mogelijk maanlicht zijn), en je zwemt in het water, geeft al het plankton als verdedigingsmechanisme licht! Zo vet!!! Met duikbrillen op, onder water, is het dus net alsof je in een onderwaterdisco bent! Zo cool! Hoe dieper je het water inging, hoe meer plankton er was en hoe meer lichtjes er onder water waren dus, heel cool! Je hoefde niet per se onder water om het te zien, dus gewoon staan en met je handen door het water bewegen en overal zie je kleine lichtgevende bolletjes :) De gasten hadden op een gegeven moment een kampvuurtje gemaakt, dus toen we eruit kwamen konden we lekker opdrogen bij het vuur. Iedereen zat bij het vuur op een gegeven moment behalve Mary. Dat was niks nieuws hoor, want dat gebeurde heel vaak. Mary is nogal druk in d'r hoofd (haha!) en is echt oprecht verliefd op de natuur, dus die gaat dan even weg om in een hangmat te liggen en naar de natuur te kijken of die gaat een paar uur dobberen in het water, echt heel cool. Die nacht deed ze dat dus ook, was ze even een half uurtje weggegaan om in een hangmat te liggen. Daarna komt ze terug, begint twee zinnen van een gesprek en loopt weer weg. Tien minuten later komt ze weer terug, dus ik vroeg haar:"kwam je nu serieus even terug om vervolgens in een andere hangmat te gaan liggen?" Zegt ze:"no I'm sorry, but just now I discovered the stars and I had to be close to them!" Dat soort dingen :)
Kenzie en ik vermaakte ons echt prima op Koh ta Kiev, maar we waren ons er goed van bewust dat je daar zomaar weken kan blijven plakken en die tijd hadden wij niet. Mary had bijvoorbeeld gewoon vakantie van 3,5 weken en was er inmiddels al 1,5 week, maar had al wel besloten gewoon daar te blijven. Ik wilde op een gegeven moment natuurlijk wel verder, want ook mijn visum zou begin april aflopen en Kenzie had een visum al om naar Vietnam te gaan. Dus samen besloten om zaterdag weg te gaan.
Back to mainland
Na en supermooie laatste nacht daar en een uitgebreid afscheid van iedereen de volgende ochtend volgde een (gelukkig) rusitge bootreis terug naar het vasteland van Cambodja. Ik had eerst bedacht daar in Sihanoukville weer een nachtje te blijven omdat de Night Market daar heel leuk scheen te zijn, maar terug op het strand, was ik wel even klaar met strand haha! Had al twee weken doorgebracht op eilanden, was wel weer toe aan een stadje en vooral aan een douche!! Dus Kenzie en ik op zoek naar ons oude hostel en lekker douchen om vervolgens een paar uur lang door te brengen op onze telefoons om iedereen gerust te stellen dat we nog leven ;) Moesten allebei om 8u de bus hebben, lekker naast een vreemde slapen die nacht ;) Zij ging door naar Ho Chi Minh en ik besloot naar Battambang te gaan voor 3 dagen.
Battambang
Vroeg in de ochtend kwam ik aan en wilde met de tuk tuk naar het centrum. Om het iets goedkoper te maken sprak ik een meisje aan die ook alleen was om samen een tuk tuk te delen. Dat bleek wel te klikken dus besloten we samen een hsotel te zoeken en die dag de toerist uit te hangen.Voor een aantal dollar zou de tuk tuk driver ons de hele dag rondrijden: eerst langs een bamboe-trein, dan naar een tempel en de killing-caves en als laatste naar de bat-cave. De bamboetrein was wel grappig: een spoor met dus een bamboekarretje waar je op zat en met een snelheid van 30 km/u vooruit! Aangezien het een single rail was en er meerdere karretjes tegelijkerijd aan het rijden waren, gebeurde het nogal eens dat je te maken kreeg met een tegenligger. De regel was : het treintje met de minst aantal mensen moest opstaan, de bestuurders haalde het treintje uit elkaar, zette het aan de kant, de trein die nog op het spoor lag kon dus nu door, en de andere trein werd weer in elkaar gezet even verderop het spoor :) Heel grappig! Heel toeristisch natuurlijk, maar leuk wel.
Na de trein naar de Killing Caves: de naam doet het al vermoeden, ten tijde van de Khmer Rouge gebruikten zij deze om mensen te vermoorden, ze werden gewoon de grot in gegooid, verschrikkelijk.
Na de late lunch gingen we door naar een tempel waar tientallen apen ook rondliepen. Nou ben ik geen fan van apen die rondlopen op toeristische plekken, aangezien die vaak gewoon eten willen en anders agressief worden, een paar van deze apen ook! Sommige waren nog wel cute, maar ook een paar gromden naar een aantal mensen, scary fuckers worden die apen dan haha! Maar de tempel was wel leuk, tempels gaan allemaal een beetje op elkaar lijken helaas, en deze was dus niet zo heel boeiend.
Goed, als laatste naar de bat-cave: grot waar rond zonsondergang miljoenen kleine vleermuizen uit vliegen, heel vet! Duurde echt superlang en na 10 minuten bracht de tuk tuk driver ons iets verderop waar je dus de hele stoot aan vleermuizen voorbij zag komen, heel cool!
Valeria ging de volgende dag al weg, maar ik bleef nog een dagje omdat ik graag een kookcursus wilde doen, dus ik vroeg op om naar Nary's Kitchen te gaan. Er waren maar liefst 10 andere mensen die ook meededen en het was mijn geluksdag, want het waren 6 Fransen (de natuurlijk GEEN Engels konden) en 4 oudere Amerikanen ;) Vond ik wel heftig op de vroege morgen, maar de twee Amerikaanse echtparen waren gelukkig wel gezellig ;) Eerst gingen we een half uur over de markt lopen om de ingredienten te kopen en liet Nary ons nog wat andere kruiden en dergelijke zien, daarna terug om drie gerechten te maken. Op deze markt is dus helaas mijn persoonlijke reisdagboek gestolen :(
Maar goed, de drie gerechten die we zouden maken
- fried spring rolls
- fish amok
- beef lok lak
Vooral de laatste twee keek ik naar uit, want die gerechten eet ik bijna elke dag wel haha! Vaak eet ik of voor de lunch of voor het avondeten lok lak of amok, mmmmm, zo lekker! En nu kan ik et dus zelf maken :) Na de les kregen we een kookboekje mee met die drie recepten en nog 7 andere, dus helemaal top! En dat voor 10 dollar! Nadat we 2 uur lang gekookt hadden was het tijd om onze eigen creaties op te eten, heeeeeeerlijk!
Siem Reap
En dan zijn we alweer aangekomen bij de laatste stad in Cambodja voor mij: Siem Reap. De bekende stad vanwege alle tempels en vooral om Angkor Wat :) Had van tevoren al besloten hier een week te blijven dus had een reservering gemaakt bij een hostel waar ik goede verhalen over had gehoord. Eenmaal aangekomen zie ik de eerste bekende al: Cindy, die tegelijk met mij en John aankwam op Coral Beach, maar na 2 dagen al wegging. Ze slaapt in hetzelfde hostel en toen ik haar tegenkwam op straat vertelde ze mij dat zij er al een week is, vooral omdat ze vrijwilligerswerk doet voor een aantal dagen. Dat klonk zo interessant dat ik gelijk een mailtje heb gestuurd met de vraag of ik ook kon helpen voor in ieder geval 1 dag.
Maar goed, de eerste dag niks uitgevoerd, beetje gehangen bij het zwembad en 's avonds geskyped met twee vrienden. Volgende dag zelfde verhaal, kwam weer iemand tegen van Coral Beach (Svenda nu), dus met hen gehangen en later die dag ben ik mijn ticket voor de tempel gaan kopen. Vanaf 17.00 die dag mag je namelijk naar binnen om de zonsondergang te bekijken, maar dat telt niet als een officieel bezoek :) Ik heb een toegangskaart voor 3 dagen gekocht, die ik mag verspreiden over een week. De zonsondergang was niet je van het die dag, want het was nogal bewolkt, maar ach.
Dag 1
De eerste dag tempels bekijken begon al vroeg, wekker om half 7, ontbijten en hup een fiets van het hostel gepakt. Ja ja, weer op de fiets! In de Lonely Planet werd een soort driedaagse route uitgestippeld die ik wel wilde volgen, want zo zou ik de tempels nagenoeg chronologisch bezoeken :) Wilde ook graag in m'n eentje gaan, want ten eerste wilde niemand fietsten (haha, iedereen verklaart me voor gek hier!)en ten tweede neem ik over het algemeen iets langer de tijd om tempels te bekijken, dus pakt het beter uit om alleen te gaan. Dus hup op de fiets, natuurlijk met een kaart, lunchpakketje, water, muziekje aan en trappen maar. Pffffff, de eerste tempels waren 15 km buiten Siem Reap en ook al was het 7.30 toen ik wegging, dan is het al warm! Niet als je aan het fietsen bent, maar zodra je stilstaat, gutst het echt, niet normaal!Dus lekker bezweet kwam ik aan bij de eerste tempels, nadat ik eerst ook nog eens 3 km te ver was gefietst en de afslag had gemist haha. De signing hier is niet zo goed ;) Maar mooie tempels, weinig mensen want de meeste doen toch echt een tour van 1 dag en slaan deze tempels dan over, dus lekker. Samengevat wat betreft de eerste dag, ik heb:
- 55 kilometers gefietst
- 9 tempels bezocht en beklommen
- 8.5 uur over gedaan
- en 1 lekke band
Haha, na de laatste tempel (gelukkig) op de terugreis bleek ik dus een lekke band te hebben. Natuurlijk was ik op een beetje een afgelegen weg dus geen tuk tuks, dus eerst 2 km gelopen met de fiets aan de hand voor ik een tuk tuk tegenkwam die me terug naar Siem Reap kon brengen ;) Moest ik 6 dollar voor betalen, dus de gierige Nederlander in mij dacht nog: 'heb ik alsnog moeten betalen in plaats van gratis vervoer door zelf te fietsen'.
Dag 2
Tweede dag weer vroeg op om tempels te bezoeken. Deze waren gelukkig iets dichterbij! Samenvatting:
- 36 kilometer gefietst
- 6 tempels bezocht
- 6 uur over gedaan
De laatste tempel die eigenlijk op het programma stond heb ik even vergeslagen, want ik had toch redelijk last van de billen (heerlijke zadelpijn) en ik was gewoon best moe en ook een beetje tempelmoe, en de laatste tempel van die dag zou de Tomb Raider tempel zijn, dus die wil ik natuurlijk wel goed bezoeken :) Daarbij schijnt die tempel vroeg in de morgen door bijna niemand bezocht te worden en is het er druk in de middag, dus dat komt alleen maar mooi uit.
Terug in het hostel zag ik Svenda weer en die vertelde mij dat ze Rob, ook van Coral Beach, tegen was gekomen haha! Een ware reunie in Siem Reap dus ;)
Ik had inmiddels reactie van Mavis Chang gekregen, oprichtster van Touch a Life, dat ik zaterag 29 maart mocht helpen met vrijwilligerswerk. We zouden 680 maaltijden voorbereiden, koken, inpakken en uitdelen! Dus zaterdag ook weer vroeg op en met Cindy en Pia (van het hostel ook) naar Mavis. Met nog 10 andere vrijwilligers begonnen we de dag met het snijden van 12 kilo uien haha! Iedereen huilen ;) Daarna moesten er wortels julienne gesneden worden (pittig!), aubergines, boontjes, knoflook, pompoen, kool en tomaten. De maaltijd zou bestaan uit rijst met een omelet en groene curry. Rond half 12 waren we klaar met de voorbereidingen en gingen de vaste krachten koken, de vrijwilligers begonnen met het inpakken van de rijst. Als een lopende band gingen we te werk. Er waren rijstscheppers die rijst in een kom schepte en omkeerde op een papiertje, dan werd er een omelet op gedaan en afgewogen of het wel 400 gram was, de volgene pakte het in, daarna werd er een elastiekje om gedaan en de laatste telde alles uit en pakte het in per 50 in de tassen. Na 1.5 hadden we 680 pakketjes met rijst en ei! Daarna was het tijd voor ons om te eten, lekker de groene curry voorproeven, heerljk was ie! Na het eten snel verder om de curry in plastic zakken te pakken en om 14.15 waren we klaar en werd alles ingeladen en met een hele volle tuk tuk-achtige auto gingen we 10 verschillende plekken langs waar het eten werd uitgedeeld aan arme mensen. Mavis kon over iedereen het levensverhaal vertellen, wat een lieve vrouw is dat! Het heeft ons bijna 4 uur gekost voor we alles uitgedeeld hadden! Op elke plek stapten we uit om eerst even met de kinderen te spelen (zij waren overal degenen die de maaltijden voor het gezin op kwamen halen) en daarna deelden we het eten uit. Ze hadden allemaal een kaartje met de naam van het gezin en het aantal maaltijden dat ze mee mochten nemen. Mooie ervaring om mee te maken :) Helemaal kapot wel na die dag haha, maar het was het waard.
Alle avonden in Siem Reap zijn eigenlijk hetzelfde hier, met een groep uit eten en daarna Pub Street op om drankjes te doen en soms zelfs een dansje te wagen ;) Gister en vandaag een rustdag ingelast en morgen vroeg op om de derde en laatste dag de tempels te gaan bezoeken! Zin in weer :) Zojuist mijn ticket geboekt om woensdag weer naar Thailand te gaan en wel naar het eiland Koh Chang, niet zo ver van Cambodja vandaan :) Ben benieuwd!
Lieve mensen, mensen wachten al een tijdje op me en ik heb inmiddels ook echt heel erg trek dus ik ga maar eens mijn favoriete tentje in Siem Reap opzoeken :) Jullie zijn inmiddels helemaal bij en ik heb geprobeerd me een beetje in te houden, maar ik weet niet of het echt gelukt is ;)
Hoop dat alles goed is daar en dat jullie je ook prima vermaken in het Nederlandse zonnetje!
Tot snel weer!
Dikke knuffels en kussen vanuit Cambodja!!!!
P.S. Oh jah, foto's gaan op Facebook; is veel makkelijker en sneller voor mij dan het te plaatsen op deze site! Just so you know :)
Twee dagen voor ik Cambodja ga verlaten dan toch ook mijn laatste Cambodiaanse verhalen! Ben inmiddels bijna een week in Siem Reap, maar de laatste keer was ik gebleven bij Koh ta Kiev :)
Koh ta Kiev
Dus de eerste dag kwamen we aan na alletwee 1,5 uur geslapen te hebben na de Full Moon Party. Zodra we onze spullen in de extreem mooie bungalow gedropt hadden, konden we aanschuiven voor de lunch. De keuze was moeilijk! Alles zag er te lekker uit, dus besloten we te delen ;) Uiteindelijk aten we dus een pastasalade met ananas (John at die, ik niet), zelfgemaakte vissticks en een limoendressing, met daarbij een bruschetta met kaas (jeeh!), champignons, tomaat, sla, pijnboompitten en een of andere dressing ook: heerlijk dus! Na de lunch zijn we met een aantal mensen de boot in gestapt om ergens te gaan zwemmen, waar je ook kon cliff-diven, en daarna zouden we naar een vissersdorpje varen. Heerlijk tochtje gemaakt en daarna rondgelopen in het vissersdorpje. Was wel apart, want je liep gewoon door alle huizen heen! Het dorpje stond op palen in de zee en alle huizen waren met elkaar verbonden middels redelijk instabiele en vooral smalle bruggetjes, haha! Was een goede oefening om daarop te lopen, maar wel mooi om te zien hoe zij daar vissen 'fokken' en daar leven. De eigenaar van Coral Beach was ook mee en stelde voor een drankje voor John en mij te betalen: uhm, oke! Dus John en bestelde een biertje :) Ze bewaren bier daar niet in de koeling, maar serveren een warm biertje met een glas met ijs! Aparte manier om bier te drinken, maar best oke haha! De eigenaar van Coral Beach, Mika, was ook mee en besloot een vis van de mensen daar te kopen; dat doet hij bijna nooit, want het is daar een stuk duurder dan op de markt. Uiteindelijk kocht hij een kleine haai van bijna 7 kg voor 60 dollar, redelijk prijzig dus! Was wel apart om te zien hoe ze die vis vingen en daarna gewoon in een emmer dumpte en er niet meer naar omkeken, dus wij, als een stel heerlijke toeristen, natuurlijk om die emmer heen en kijken naar de kleine haai die aan het sterven is. Een aantal mensen voelde zich een soort van schuldig en besloot ter plekke dat aangezien ze de vis hadden zien sterven, ze daarom dus ook de vis maar moesten eten. John was een van hen ;) Nadat we ons biertje hadden opgedronken en de vis hadden ingepakt, was het tijd om terug te gaan naar ons resort. Eenmaal terug was het tijd om te douchen. Douchen is niet het juiste woord aangezien er geen running water is, is er een grote ton met water en een klein emmertje waarmee je jezelf onder kan gooien met water ;) Dus na onze douche namen we plaats aan de grote tafel met de meeste staffmembers (die geen dienst hadden), Becky, Jake en Mary. Jake en Becky waren een stel uit Engeland en Mary was een 38-jarige vrouw uit Ierland, eigenaresse van een pub en zo gek als een deur! Daarnaast waren er twee gasten uit Malta, John was natuurlijk helemaal lyrisch aangezien hij daar woont en je natuurlijk nooit verwacht mensen uit Malta tegen te komen, die daar werkten: Michel en Jon. Deze twee waren echt hilarisch! Michel is een hele grote (in de breedte dan!) kerel met een kleine hanenkam en een snor met een heerlijke babyface en hij zit vooral boordevol humor! Hij had ons wel verteld dat hij acteur was, maar later bleek dat hij echt heel bekend is daar! Hij is Malta echt een beetje ontvlucht omdat hij gek werd van iedereen daar; hij werd overal door iedereen herkend, door alle 400.000 mensen die wonen op Malta, behalve John dan ;) Goed, Jon (uit Malta dus, zonder h!) werkt overal ter wereld, allerlei verschillende baantjes, en dat doet hij al sinds zijn 17e ofzo. Hij heeft ook 5 jaar in Nederland gewerkt! Hij was gewoon heel relaxt en in combinatie met Michel erg grappig. Daarnaast was er de Duitse Hein, hele chille hardwerkende gast die samen met zijn vriendin (die redelijk op de achtergrond bleef de hele tijd) al twee maanden hier werkte ook. Je had ook een Frans stelletje waarvan Thomas de kok was (en een goede ook dus!) en Julie eigenlijk al het administratieve regelde, beide waren heerlijk! De laatste staffmember die er eigenlijk altijd bij zat is Danny; de irritante Amerikaan. Hij irriteerde mij al vanaf moment 1 en dat werd alleen maar erger, maar goed, niemand mocht hem (bleek uiteindelijk!), maar hij zat overal bij.
Toen het tijd was om ons eerste avondmaal te nuttigen nam John dus de haai en koos ik voor iets anders, haha! Ben het even kwijt. Zal jullie wat voorbeelden geven van maaltijden die ik daar genuttigd heb, bereid je voor, it's going to be good:
- Quiche met kip en kaas, salade en knoflookbrood
- Zelfgemaakte kip cordon bleu (my god, dat was lekker en heel veel) met boontjes, knoflooksaus en mashed potato
- Mexicaanse burrito met een salade en kaas ernaast
- Blauwe kaas burger met zelfgemaakte frietjes en salade
- Barracuda met aubergine-pilav
- Zwaarvisfilet en papillote met aardappeltjes
En nog veeeeel meer! Elke dag was iedereen, naast intens chillen en spelletjes spelen, vooral bezig met: wat zijn de keuzes voor de lunch of het diner?! Ooh wat was het eten lekker en de porties waren echt bizar groot! Oke goed, de eerste avond ben ik tegen 12en toch echt afgehaakt, want na een fles rode wijn ook, moest ik gewoon tukken. John had nog wel zin om te blijven dus die ging met de gasten van Coral Beach nog ergens een kampvuur bouwen om daar te hangen.
Zoals ik al zei bestonden de dagen eigenlijk alleen uit chillen, eten, spelletjes spelen en heel veel lol hebben met elkaar. De staffmembers draaiden allemaal diensten van 3 a 4 uur dus ze hoefden nooit lang te werken en eigenlijk iedereen zat de hele tijd aan de grote tafel in het midden van het restaurant. Af en toe een duik, af en toe een wandelingetje door de 'jungle', of even langs een ander strand, maar bijna iedereen zat dus non-stop bij elkaar in het restaurant, en vanaf de eerste dag zaten wij daar dus ook bij. Na de eerste dag waren we helemaal 'geaccepteerd', want onze namen kwamen op Het Bord. Ja ja, Het Bord. Wat was namelijk het geval: alle staffmembers (en dus een paar gasten, vooral degene die langer bleven en met de staffmembers ogingen) deden mee aan het M-I-N-E-spel: je mocht het woordje "mine" niet uitspreken! Zodra je dit deed moest je 10 push ups doen, kreeg je een streep bij je naam en wie om 21.00 de meeste keren "mine" had gezegd, moest nog eens 20 push ups extra doen, en begon het tellen weer opnieuw! Iedereen was dus non-stop ook bezig om iemand anders "mine" te laten zeggen. Mijn eerste keer, waardoor ik heel terecht op het bord kwam, was echt superdom! Ik was een kaartspel aan het spelen met een paar, komt Michel naast mij staan en zegt:"You know that one song? Sweet Child of ...?" En ik antwoord dus met:"mine?!" Ja ja, daar leer je snel van hoor! Dus hup, op de grond en 10 push ups en mijn naam kwam om het bord haha! Uiteindelijk zei ik het niet belachelijk vaak, je gaat er goed opletten (hoewel het moeilijker wordt naarmate de avond en daarmee de alcoholconsumptie vordert natuurlijk!) en je gaa een beetje praten als een idioot haha! Heel vaak vraagt iemand:"who's drink is that?" En je gaat dan antwoorden met:"my own" haha! Goed, leuk spel en John heeft 1 dag verloren: 8 keer heeft ie het toen gezegd! Maar Danny was toch wel de koning, die idioot bleef het maar zeggen ;) Naast het chillen en het eten heb ik ook een nieuw kaartspel geleerd, jeeeh! Japanese Poker, superleuk, iedereen van de staff doet het, alleen spelen zij voor geld. Ik en John deden natuurlijk niet gelijk mee voor geld, maar nadat we (geen grap) 7 uur lang overdag hadden gespeeld met Danny (ja de irritante Amerikaan) en Vee (hele aardige Australische vrouw die helaas na 2 dagen wegging, zij was er al een week!), vonden we dat het tijd was om mee te spelen om geld. Het doel van het spelletje is zo snel mogelijk je kaarten kwijt te raken en zodra iemand zijn of haar kaarten heeft weggespeeld, moeten de overige spelers de kaarten tellen en elke kaart is dan 1000 Riel (is 0.25 euro). Dus zo gezegd, zo gedaan. De eerste vier potjes verloor ik, maar daarna volgde mijn winning-streak! We hebben tot 1.00 gespeeld, geen idee hoeveel potten, maar de eindstand was dat Vee mij 12 dollar schuldig was, John 9.00 en Danny moest mij 10 dollar betalen haha! Jaaaaa, I did good :) Vee en John was natuurlijk geen probleem om het geld te innen, Danny daarentegen was dronken en heel irritant weer en wilde eigenlijk niet betalen, terwijl hij degene was die voorstelde om voor geld te spelen! Hij probeerde er op 4 verschillende manieren onderuit te komen, maar deed natuurlijk voorkomen alsof hij volledig bereid was te betalen, dus uiteindelijk heb ik het erbij laten zitten, want hij irriteerde me te er, zelfs John schoot uit zijn slof haha! Dus dat was wat minder, maar het was een mooie avond! De derde avond daar was de laatste avond van John daar. Hij vliegt uiteindelijk 7 april terug naar Malta en hij zou nog een duikcursus in Koh Tao doen, dus hij moest enigszins haast gaan maken om helemaal naar het zuiden van Thailand te gaan! De laatste avond kregen we van de staff het tafeltje bijna in de oceaan tijdens het eten en een fles wijn, mmmm! Lekker pasta met garnalen en kaassaus gegeten en twee flessen wijn gedronken :) Mocht wel, was onze laatste avond! Daarna weer gaan drinken met de rest en op een gegeven moment kwam Mary met het geniale idee om 'doorfluistertje' te gaan spelen! Haha, serieus, 10 volwassen mensen die serieus doorfluistertje aan het spelen zijn en helemaal in een scheur lagen erom, heerlijk! Het werd een late avond :) Volgende ochten hadden we ons bijna verslapen voor zijn boot van 9.00, maar hij heeft het gered! Dus na het afscheid, heb ik mijn spullen gepakt om te verhuizen naar de dorm! Ging inmiddels ook best wat met Kenzie om, 19-jarig meisje (niet echt meisje, want ze is 1.87 met lang blond haar haha!) uit Canada: ja weer een uit Canada! Ze nemen Azie over ;) Dus de hele dag met Mary, Jacky en Kenzie gehangen. Die avond stortte Kenzie om 21.00 volledig in en verdween naar bed, maar Jon, Hein, Clive, Mary, Danny, Jacky and myself went swimming with the plankton at night :) Wanneer het donker is, de volle maan was net geweest dus was het donker genoeg (er moet zo min mogelijk maanlicht zijn), en je zwemt in het water, geeft al het plankton als verdedigingsmechanisme licht! Zo vet!!! Met duikbrillen op, onder water, is het dus net alsof je in een onderwaterdisco bent! Zo cool! Hoe dieper je het water inging, hoe meer plankton er was en hoe meer lichtjes er onder water waren dus, heel cool! Je hoefde niet per se onder water om het te zien, dus gewoon staan en met je handen door het water bewegen en overal zie je kleine lichtgevende bolletjes :) De gasten hadden op een gegeven moment een kampvuurtje gemaakt, dus toen we eruit kwamen konden we lekker opdrogen bij het vuur. Iedereen zat bij het vuur op een gegeven moment behalve Mary. Dat was niks nieuws hoor, want dat gebeurde heel vaak. Mary is nogal druk in d'r hoofd (haha!) en is echt oprecht verliefd op de natuur, dus die gaat dan even weg om in een hangmat te liggen en naar de natuur te kijken of die gaat een paar uur dobberen in het water, echt heel cool. Die nacht deed ze dat dus ook, was ze even een half uurtje weggegaan om in een hangmat te liggen. Daarna komt ze terug, begint twee zinnen van een gesprek en loopt weer weg. Tien minuten later komt ze weer terug, dus ik vroeg haar:"kwam je nu serieus even terug om vervolgens in een andere hangmat te gaan liggen?" Zegt ze:"no I'm sorry, but just now I discovered the stars and I had to be close to them!" Dat soort dingen :)
Kenzie en ik vermaakte ons echt prima op Koh ta Kiev, maar we waren ons er goed van bewust dat je daar zomaar weken kan blijven plakken en die tijd hadden wij niet. Mary had bijvoorbeeld gewoon vakantie van 3,5 weken en was er inmiddels al 1,5 week, maar had al wel besloten gewoon daar te blijven. Ik wilde op een gegeven moment natuurlijk wel verder, want ook mijn visum zou begin april aflopen en Kenzie had een visum al om naar Vietnam te gaan. Dus samen besloten om zaterdag weg te gaan.
Back to mainland
Na en supermooie laatste nacht daar en een uitgebreid afscheid van iedereen de volgende ochtend volgde een (gelukkig) rusitge bootreis terug naar het vasteland van Cambodja. Ik had eerst bedacht daar in Sihanoukville weer een nachtje te blijven omdat de Night Market daar heel leuk scheen te zijn, maar terug op het strand, was ik wel even klaar met strand haha! Had al twee weken doorgebracht op eilanden, was wel weer toe aan een stadje en vooral aan een douche!! Dus Kenzie en ik op zoek naar ons oude hostel en lekker douchen om vervolgens een paar uur lang door te brengen op onze telefoons om iedereen gerust te stellen dat we nog leven ;) Moesten allebei om 8u de bus hebben, lekker naast een vreemde slapen die nacht ;) Zij ging door naar Ho Chi Minh en ik besloot naar Battambang te gaan voor 3 dagen.
Battambang
Vroeg in de ochtend kwam ik aan en wilde met de tuk tuk naar het centrum. Om het iets goedkoper te maken sprak ik een meisje aan die ook alleen was om samen een tuk tuk te delen. Dat bleek wel te klikken dus besloten we samen een hsotel te zoeken en die dag de toerist uit te hangen.Voor een aantal dollar zou de tuk tuk driver ons de hele dag rondrijden: eerst langs een bamboe-trein, dan naar een tempel en de killing-caves en als laatste naar de bat-cave. De bamboetrein was wel grappig: een spoor met dus een bamboekarretje waar je op zat en met een snelheid van 30 km/u vooruit! Aangezien het een single rail was en er meerdere karretjes tegelijkerijd aan het rijden waren, gebeurde het nogal eens dat je te maken kreeg met een tegenligger. De regel was : het treintje met de minst aantal mensen moest opstaan, de bestuurders haalde het treintje uit elkaar, zette het aan de kant, de trein die nog op het spoor lag kon dus nu door, en de andere trein werd weer in elkaar gezet even verderop het spoor :) Heel grappig! Heel toeristisch natuurlijk, maar leuk wel.
Na de trein naar de Killing Caves: de naam doet het al vermoeden, ten tijde van de Khmer Rouge gebruikten zij deze om mensen te vermoorden, ze werden gewoon de grot in gegooid, verschrikkelijk.
Na de late lunch gingen we door naar een tempel waar tientallen apen ook rondliepen. Nou ben ik geen fan van apen die rondlopen op toeristische plekken, aangezien die vaak gewoon eten willen en anders agressief worden, een paar van deze apen ook! Sommige waren nog wel cute, maar ook een paar gromden naar een aantal mensen, scary fuckers worden die apen dan haha! Maar de tempel was wel leuk, tempels gaan allemaal een beetje op elkaar lijken helaas, en deze was dus niet zo heel boeiend.
Goed, als laatste naar de bat-cave: grot waar rond zonsondergang miljoenen kleine vleermuizen uit vliegen, heel vet! Duurde echt superlang en na 10 minuten bracht de tuk tuk driver ons iets verderop waar je dus de hele stoot aan vleermuizen voorbij zag komen, heel cool!
Valeria ging de volgende dag al weg, maar ik bleef nog een dagje omdat ik graag een kookcursus wilde doen, dus ik vroeg op om naar Nary's Kitchen te gaan. Er waren maar liefst 10 andere mensen die ook meededen en het was mijn geluksdag, want het waren 6 Fransen (de natuurlijk GEEN Engels konden) en 4 oudere Amerikanen ;) Vond ik wel heftig op de vroege morgen, maar de twee Amerikaanse echtparen waren gelukkig wel gezellig ;) Eerst gingen we een half uur over de markt lopen om de ingredienten te kopen en liet Nary ons nog wat andere kruiden en dergelijke zien, daarna terug om drie gerechten te maken. Op deze markt is dus helaas mijn persoonlijke reisdagboek gestolen :(
Maar goed, de drie gerechten die we zouden maken
- fried spring rolls
- fish amok
- beef lok lak
Vooral de laatste twee keek ik naar uit, want die gerechten eet ik bijna elke dag wel haha! Vaak eet ik of voor de lunch of voor het avondeten lok lak of amok, mmmmm, zo lekker! En nu kan ik et dus zelf maken :) Na de les kregen we een kookboekje mee met die drie recepten en nog 7 andere, dus helemaal top! En dat voor 10 dollar! Nadat we 2 uur lang gekookt hadden was het tijd om onze eigen creaties op te eten, heeeeeeerlijk!
Siem Reap
En dan zijn we alweer aangekomen bij de laatste stad in Cambodja voor mij: Siem Reap. De bekende stad vanwege alle tempels en vooral om Angkor Wat :) Had van tevoren al besloten hier een week te blijven dus had een reservering gemaakt bij een hostel waar ik goede verhalen over had gehoord. Eenmaal aangekomen zie ik de eerste bekende al: Cindy, die tegelijk met mij en John aankwam op Coral Beach, maar na 2 dagen al wegging. Ze slaapt in hetzelfde hostel en toen ik haar tegenkwam op straat vertelde ze mij dat zij er al een week is, vooral omdat ze vrijwilligerswerk doet voor een aantal dagen. Dat klonk zo interessant dat ik gelijk een mailtje heb gestuurd met de vraag of ik ook kon helpen voor in ieder geval 1 dag.
Maar goed, de eerste dag niks uitgevoerd, beetje gehangen bij het zwembad en 's avonds geskyped met twee vrienden. Volgende dag zelfde verhaal, kwam weer iemand tegen van Coral Beach (Svenda nu), dus met hen gehangen en later die dag ben ik mijn ticket voor de tempel gaan kopen. Vanaf 17.00 die dag mag je namelijk naar binnen om de zonsondergang te bekijken, maar dat telt niet als een officieel bezoek :) Ik heb een toegangskaart voor 3 dagen gekocht, die ik mag verspreiden over een week. De zonsondergang was niet je van het die dag, want het was nogal bewolkt, maar ach.
Dag 1
De eerste dag tempels bekijken begon al vroeg, wekker om half 7, ontbijten en hup een fiets van het hostel gepakt. Ja ja, weer op de fiets! In de Lonely Planet werd een soort driedaagse route uitgestippeld die ik wel wilde volgen, want zo zou ik de tempels nagenoeg chronologisch bezoeken :) Wilde ook graag in m'n eentje gaan, want ten eerste wilde niemand fietsten (haha, iedereen verklaart me voor gek hier!)en ten tweede neem ik over het algemeen iets langer de tijd om tempels te bekijken, dus pakt het beter uit om alleen te gaan. Dus hup op de fiets, natuurlijk met een kaart, lunchpakketje, water, muziekje aan en trappen maar. Pffffff, de eerste tempels waren 15 km buiten Siem Reap en ook al was het 7.30 toen ik wegging, dan is het al warm! Niet als je aan het fietsen bent, maar zodra je stilstaat, gutst het echt, niet normaal!Dus lekker bezweet kwam ik aan bij de eerste tempels, nadat ik eerst ook nog eens 3 km te ver was gefietst en de afslag had gemist haha. De signing hier is niet zo goed ;) Maar mooie tempels, weinig mensen want de meeste doen toch echt een tour van 1 dag en slaan deze tempels dan over, dus lekker. Samengevat wat betreft de eerste dag, ik heb:
- 55 kilometers gefietst
- 9 tempels bezocht en beklommen
- 8.5 uur over gedaan
- en 1 lekke band
Haha, na de laatste tempel (gelukkig) op de terugreis bleek ik dus een lekke band te hebben. Natuurlijk was ik op een beetje een afgelegen weg dus geen tuk tuks, dus eerst 2 km gelopen met de fiets aan de hand voor ik een tuk tuk tegenkwam die me terug naar Siem Reap kon brengen ;) Moest ik 6 dollar voor betalen, dus de gierige Nederlander in mij dacht nog: 'heb ik alsnog moeten betalen in plaats van gratis vervoer door zelf te fietsen'.
Dag 2
Tweede dag weer vroeg op om tempels te bezoeken. Deze waren gelukkig iets dichterbij! Samenvatting:
- 36 kilometer gefietst
- 6 tempels bezocht
- 6 uur over gedaan
De laatste tempel die eigenlijk op het programma stond heb ik even vergeslagen, want ik had toch redelijk last van de billen (heerlijke zadelpijn) en ik was gewoon best moe en ook een beetje tempelmoe, en de laatste tempel van die dag zou de Tomb Raider tempel zijn, dus die wil ik natuurlijk wel goed bezoeken :) Daarbij schijnt die tempel vroeg in de morgen door bijna niemand bezocht te worden en is het er druk in de middag, dus dat komt alleen maar mooi uit.
Terug in het hostel zag ik Svenda weer en die vertelde mij dat ze Rob, ook van Coral Beach, tegen was gekomen haha! Een ware reunie in Siem Reap dus ;)
Ik had inmiddels reactie van Mavis Chang gekregen, oprichtster van Touch a Life, dat ik zaterag 29 maart mocht helpen met vrijwilligerswerk. We zouden 680 maaltijden voorbereiden, koken, inpakken en uitdelen! Dus zaterdag ook weer vroeg op en met Cindy en Pia (van het hostel ook) naar Mavis. Met nog 10 andere vrijwilligers begonnen we de dag met het snijden van 12 kilo uien haha! Iedereen huilen ;) Daarna moesten er wortels julienne gesneden worden (pittig!), aubergines, boontjes, knoflook, pompoen, kool en tomaten. De maaltijd zou bestaan uit rijst met een omelet en groene curry. Rond half 12 waren we klaar met de voorbereidingen en gingen de vaste krachten koken, de vrijwilligers begonnen met het inpakken van de rijst. Als een lopende band gingen we te werk. Er waren rijstscheppers die rijst in een kom schepte en omkeerde op een papiertje, dan werd er een omelet op gedaan en afgewogen of het wel 400 gram was, de volgene pakte het in, daarna werd er een elastiekje om gedaan en de laatste telde alles uit en pakte het in per 50 in de tassen. Na 1.5 hadden we 680 pakketjes met rijst en ei! Daarna was het tijd voor ons om te eten, lekker de groene curry voorproeven, heerljk was ie! Na het eten snel verder om de curry in plastic zakken te pakken en om 14.15 waren we klaar en werd alles ingeladen en met een hele volle tuk tuk-achtige auto gingen we 10 verschillende plekken langs waar het eten werd uitgedeeld aan arme mensen. Mavis kon over iedereen het levensverhaal vertellen, wat een lieve vrouw is dat! Het heeft ons bijna 4 uur gekost voor we alles uitgedeeld hadden! Op elke plek stapten we uit om eerst even met de kinderen te spelen (zij waren overal degenen die de maaltijden voor het gezin op kwamen halen) en daarna deelden we het eten uit. Ze hadden allemaal een kaartje met de naam van het gezin en het aantal maaltijden dat ze mee mochten nemen. Mooie ervaring om mee te maken :) Helemaal kapot wel na die dag haha, maar het was het waard.
Alle avonden in Siem Reap zijn eigenlijk hetzelfde hier, met een groep uit eten en daarna Pub Street op om drankjes te doen en soms zelfs een dansje te wagen ;) Gister en vandaag een rustdag ingelast en morgen vroeg op om de derde en laatste dag de tempels te gaan bezoeken! Zin in weer :) Zojuist mijn ticket geboekt om woensdag weer naar Thailand te gaan en wel naar het eiland Koh Chang, niet zo ver van Cambodja vandaan :) Ben benieuwd!
Lieve mensen, mensen wachten al een tijdje op me en ik heb inmiddels ook echt heel erg trek dus ik ga maar eens mijn favoriete tentje in Siem Reap opzoeken :) Jullie zijn inmiddels helemaal bij en ik heb geprobeerd me een beetje in te houden, maar ik weet niet of het echt gelukt is ;)
Hoop dat alles goed is daar en dat jullie je ook prima vermaken in het Nederlandse zonnetje!
Tot snel weer!
Dikke knuffels en kussen vanuit Cambodja!!!!
P.S. Oh jah, foto's gaan op Facebook; is veel makkelijker en sneller voor mij dan het te plaatsen op deze site! Just so you know :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
