Leaving Lovely Laos - Reisverslag uit Don Det Tok, Laos van Yentl Tuhuteru - WaarBenJij.nu Leaving Lovely Laos - Reisverslag uit Don Det Tok, Laos van Yentl Tuhuteru - WaarBenJij.nu

Leaving Lovely Laos

Door: Yentl

Blijf op de hoogte en volg Yentl

03 Maart 2014 | Laos, Don Det Tok

Lieve mensen,

Ben zowaar eerder opgestaan om een reisverslag te plaatsen!
Wil toch graag mijn verhalen over Laos vertellen in Laos :)

Luang Prabang

Goed, na de bootreis kwamen we aan in Luang Prabang en werden we opgewacht door hordes tuk tuk's die ons allemaal naar het centrum wilde brengen voor 20.000 Kip (iets minder dan 2 euro). Nou zijn wij gelukkig allemaal niet op ons achterhoofd gevallen en besloten we in ieder geval een stuk te gaan lopen om ergens anders een tuk tuk voor minder te fiksen, wat lukte! Voor 10.000 Kip werden we naar het centrum gereden. Eenmaal aangekomen liepen we (is nog steeds Benny, Daniel, Santiago, John en ik, met daarbij Kristy en Sara uit Canada die we die dag op de boot hadden ontmoet) naar het hostel waar Benny een reservering had utistaan: was helemaal vol. Toen Benny achtergelaten en met de rest naar het hostel waar Daniel een reservering had: vol! De hostels in het straatje waar Daniel zat: vol! Hmmm, toen zagen we het even niet meer zitten, want het werd inmiddels ook al donker. Gelukkig had de rest allemaal een Ipad mee (haha!) en dus iedereen (minus moi of course, sorry, no have Ipad) op een andere site om te kijken welke hostels nog plek hadden voor 5 peronen; dat bleken er 0 te zijn! Dus op zoek naar een goedkoop hotel en die hebben we gelukkig wel gevonden, maar was gelijk wat duurder, dus namen we 2 tweepersoonskamers voor 5 mensen, zo zijn we dan ook wel weer! Dus een tuk tuk heeft Sara, Kristy, John, Santiago en mij naar het hotel gebracht. Om te 'vieren' dat we toch nog iets gevonden hadden en niet op straat hoefden te tukken, besloten we een overheerlijke rum-punch te maken en een klein feestje te bouwen in het (overigens compleet lege) hotel :)
Rond half 10 hadden we afgesproken met Benny en Daniel om wat te gaan eten in het centrum. Wij waren echter een beetje laat door het rum-feestje, dus liepen we Benny en Daniel mis. Wij besloten naar de markt te gaan waar je in een zijstraatje allemaal kraampjes ziet met uitgestald eten. Je krijgt een bord, die mag je vervolgens helemaal vullen met al die gerechten (zoveel als er op past dan natuurlijk) en dan reken je vervolgens 10.000 Kip (ofwel 0.93 cent) af! Geniaal! Overigens wel vegetarisch, voor vlees betaal je extra. Maar lekker ook, mmm!! Nadat we ons buikje rond gegeten hadden, gingen we op zoek naar Utopia, waarover we hadden gehoord dat het een leuke bar was. Nu was het inmiddels al tegen 11 uur en ook in Luang Prabang hebben ze een curfew: alles sluit regen half 12 in de avond. Eer we eindelijk de juiste steeg naar Utopia hadden gevonden, liep iedereen de andere kant op, omdat Utopia al ging sluiten, haha! Mooie was wel: ook Benny en Daniel liepen eruit! Dus waren we weer herenigd :) Het enige in Luang Prabang wat nog open is na half twaalf is: het bowling-centrum, ja jawel! Dus hup, in de tuk tuk met z'n allen naar de bowling. We hebben zowaar een potje gespeeld daar! Maar het zat vol met jonge, heel erg dronken mensen, in een lelijke bowlingzaal die overbelicht is, waar verschrikkelijke muziek gespeeld werd, maar het was een mooie avond! Het was wel grappig, blijkbaar hingen er affiches bij de toiletten waarop gewezen werd dat wij als rijke buitenlanders ons moeten beseffen dat wij te gast zijn in het arme Laos en dat wij het land en diens inwoners dienen te respecteren. So far, niks mis mee. Vervolgens ging het erover dat wij ons niet te bloot moesten kleden en affectie in het openbaar mochten tonen, ook nog prima, maar de reden: omdat de ouders in Laos absoluut niet willen dat hun kinderen ons gedrag zouden kopieren! Heerlijk :)
Maar ook de bowling sluit om 3u dus weer in de tuk tuk naar het hotel. Kristy en Sara wilden al slapen dus kregen zij, heeeel logisch, de kamer met het kingsize-bed, en zouden Santiago, John en ik slapen in de kamer waar twee aparte eenpersoonsbedden stonden, haha! Maar goed, wij met z'n drieen nog meer 'gefeest' in de kamer en sliepen pas om 7 uur. We zouden eigenlijk om half 9 meeten met Jose (die afspraak had ik ook nog eens gemaakt en voorgesteld aan de anderen) om naar de waterval te gaan. Ik heb niet eens gehoord dat Kristy en Sara aanklopten bij ons, John is opgestaan en heeft ze te woord gestaan, maar kon zich daar een paar uur later niks meer van herinneren. Wij werden uiteindelijk om 1u wakker en zagen dat Kristy en Sara dus wel naar de waterval waren gegaan. Grappige was wel dat ik Jose helemaal niet verteld had dat ik nog meer mensen had uitgenodigd, dus die keek nogal verbaasd op dat er opeens twee vreemde Canadese meiden naast hem stonden en dat wij vijf (met wie hij dacht te hebben afgesproken) allemaal niet kwamen opdagen. Heb het wel goedgemaakt met Jose trouwens hoor, zo ben ik dan ook wel weer, na zoiets! Maar goed, Benny en Daniel waren dus ook niet gegaan omdat ze geen contact met ons konden maken. Dus zijn wij toen als daguitje naar de tempel op de berg in Luang Prabang gegaan om de zonsondergang te bekijken. Was nog een kleine klim a 300 traptreden, maar het was het waard. John was niet gelijk mee, want hij had problemen met het opnemen van geld met z'n kaart dus ging dat fiksen, maar wij vier waren rond 4 uur al boven voor de zonsondergang van 6 uur, haha, lekker op tijd! Aangezien we zo vroeg waren, was het natuurlijk jammer dat we een beetje onvoorbereid waren a la: geen drinken en eten voor daar. Nou kon je daar wel water en cola kopen, maar daar hadden we natuurlijk geen zin in ;) Gelukkig kan John gedachten lezen, want toen hij een half uur later kwam, had hij lekker Beerlaos mee voor ons! Dus met een biertje (of nou, geen biertje, de grote flessen zijn 630 ml!) lekker de zonsondergang bekeken, dat verveeld nooit natuulijk!
Daarna zijn we maar gelijk naar Utopia gegaan om wat te eten en een drankje te doen. We wilden het niet al te gek maken, want de volgende dag wilden we toch wel echt naar de waterval. Rond 11u hadden we afgesproken om te ontbijten bij een restaurantje waar je heerlijke Khoa Soi kon eten: soort noodle-soep. Lekker!! Niet normaal! Sara en Kristy waren natuurlijk de vorige dag al naar de waterval geweest dus die gingen niet mee (zij waren inmiddels ook verhuisd naar het hostel van Benny), maar we zouden hen 's avonds weer meeten voor dinner.

De waterval lag ongeveer 30 kilometer buiten de stad dus met de tuk tuk (alles met de tuk tuk, haha) er naartoe. Het was het allemaal waard: wat een mooie plek met een vette waterval! Ik heb al heeeeel veel watervallen gezien, dus ik ben niet zo snel meer onder de indruk, maar deze was mooi :) Aan het begin waren de watervallen nog klein en breed, maar het water was blauwer dan blauw, echt absurd. Hoe hoger je kwam, hoe meer water je hoorde, want de waterval was behoorlijk hoog bleek! Vette was, je kon ook nog eens omhoog klimmen om bijna aan de rand van de waterval te gaan staan! Tuurlijk gingen wij dat doen en kozen we de moeilijke kant, ik was alleen op m'n slippers.. Dat was minder, maar ging helemaal prima, was als eerste boven hoor haha! En die gasten maar klagen ;) Nee hoor, alleen Santiago haha! Eenmaal boven over de glibberige rotsen, je vasthoudend aan een hek, kon je aan de rand van de waterval staan, echt heel vet! Daarna wilden we via de makkelijk kant weer terug naar beneden (de moeilijke kant was echt te moeilijk daarvoor haha) en dat voor mij redelijk pittig op slippers, gleed de hele tijd uit! Dus de hele tijd maar handen en schouders van John vasthouden om veilig benden te komen; toch wel nice dan om met gasten te zijn haha! Vervolgens wilden John en Daniel nog even snel zwemmen in het water, van een kleine waterval af springen enzo voor we weggingen.
Die avond weer op de markt gegeten, ook met Kristy en Sara, om daarna weer naar Utopia te gaan met z'n allen :) De volgende ochtend zijn Benny en Daniel heel vroeg opgestaan om de monniken eten te geven: dat is een dagelijks ritueel waarbij de monniken om 6 uur over straat lopen en van alle aanwezigen daar eten krijgen. Ze mogen zelf namelijk niet koken en zijn afhankelijk van de giften van die ochtend. Benny en Daniel zouden de dag erna naar Vang Vieng gaan en zou deze dag en avond onze laatste avond met z'n vijven zijn en besloten we er dus een onvergetelijke dag en avond van te maken: nou, dat is ons gelukt! Zou de verhalen niet eens meer na kunnen vertellen, but it was such fun ;) De nacht eindigde in het hostel van Benny, omdat alles gesloten was natuurlijk, en rond een uurtje of 5 namen we afscheid. Nou, die gasten waren emotioneler dan ik haha! De ene grouphug na de andere volgde (vooral John en Santiago zijn daar erg fan van!) en allemaal beloftes dat we elkaar weer zouden gaan zien.
Vet jammer om ze zo achter te moeten laten, maarrrrrrrrrr de volgende dag besloten we al snel dat ook wij gewoon die dag naar Vang Vieng wilden haha! We wilden nog helemaal niet gescheiden worden ;) Ik had alleen een klein probleempje: ik had die dag afgesproken met Jose (uit Zwitserland, zou je niet zeggen met die naam haha!) dus ik kon de middag bus niet nemen. John en Santiago namen de bus om 14 uur en ik zou de bus van 19.30 nemen (waardoor ik midden in de nacht aan zou komen). Wij snel Benny en Daniel mailen natuurlijk, helemaal blij, vooral Daniel! Hij was juist aan het twijfelen omdat hij in eerste instantie maar 1 dag wilde blijven in VV en precies toen mailden wij hem, dus besloot hij nog twee nachten te blijven haha! Maar goed, iedereen was of al in VV of onderweg daar naartoe en ik was nog in Luang Prabang. Heb een heerlijk ontspannen dagje met Jose gehad: lekker gelunched bij een Frans bakkertje (eindelijk weer een echte baguette, met fatsoenlijke kaas!), beetje door de stad gestruind, koffie gedronken en een massage genomen en toen moesten we beiden richting hotel om onze tas in te pakken. Hij zou een half uur later dan ik richting de hoofdstad gaan. Nadat ik mn tas ingepakt had, stond ik om 18.30 klaar om door een busje opgepikt te worden om naar de busterminal te gaan. Om 18.45 was het busje er nog niet, dus vroeg ik de jongen die in het hotel werkte even te bellen naar de maatschappij waar ik het ticket had gekocht. Nee hoor, komt eraan, even geduld. Die jongen bleek echter erg geinteresseerd in mij te zijn (heb zowaar een huwelijksaanzoek van hem gekregen!) dus naast het feit dta ik absoluut mijn bus niet wilde missen en me zorgen begon te maken, zorgde hij ervoor dat ik me extreem ongemakkelijk voelde haha! Dus om 19.05 heb ik een eigen tuk tuk gefikst naar de terminal.
Op de terminal afscheid genomen van Jose en hup de bus in naar Vang Vieng.

Vang Vieng

Tijdens de lange busrit begon ik me een beetje zorgen te maken, want blijkbar ging iedereen naar Vientiane in de bus en was ik de enige die naar Vang Vieng ging haha! Gelukkig kwam het allemaal goed, want om 3.00 in de nacht werd ik eruit geknikkerd en opgewacht door een tuk tuk. Die bracht me naar het hotel van John en toen lekker slapen.
Volgende dag waren we dus allemaal weer herenigd! We meeten bij een sandwichkraampje voor het ontbijt (je had daar superveel van precies dezelfde sandwich-kraampjes waar je voor minder dan 2 euro een grote sandwich met van alles en nog wat erop kon bestellen, fruitshakes voor minder dan 1 euro kon halen en superlekkere pannenkoeken met van alles erop, heeeeeeeeeeeerlijk!!) en besloten te gaan tuben: de hoofdactiviteit van velen in Vang Vieng. Santiago ging helaas niet mee, vanwege zijn oren, maar met z'n vieren hebben we tubes gehuurd en met de tuk tuk (daar is ie weer!) werden we weggebracht. Het begon gelijk god, want we kregen een paar shotjes en een groot biertje om te beginnen met tuben: precies dat is het doel van tuben, dobberen in de rivier en bij de 4 barren die er nog zijn, word je binnengehaald om nog meer te drinken ;)
Nou, dat was een leuke dag kan ik je vertellen, maar dat zullen jullie vast begrijpen!! Na een paar uur tuben, veel drinken en weer met de tuk tuk terug naar het stadje gingen we eten met z'n allen. Erna naar Fat Monkeys (geweldige bar) waar we nog meer dronken. Ook in VV sluit alles om 23.30 behalve twee 'clubs' en dus hup naar Viva. Verschrikkelijke club eigenlijk! De DJ kan niet draaien, er wordt popmuziek gedraaid (en vaak niet al te beste) en iedereen is helemaal lam. Maar ja, als je het zelf ook bent, is het best leuk ;) Iedereen ging weer half emo lopen doen, want de volgende dag zou Daniel dan toch echt weggaan, dus weer heeeeeeel veel grouphugs enzo haha! In de club waren ook heel veel ladyboys die elke man probeerde te versieren haha! Ik fungeerde als vriendin voor Daniel, John en Santiago die avond ;)
Extreem mooie avond gehad, een mooi en waardig laatste avond van de ' five nation army' zoals John ons gedoopt had :)

Daar moet ik het toch echt even bij laten helaas!! Zit al te lang op het internet en ga nu ontbijten met mensen dus ik moet er echt vandoor. Het Laos-verhaal wordt dus helaas wel afgemaakt in Cambodja!
Ga morgen naar Phnom Penh dus weer lekker de hele dag in de bus ;)

Lieve mensen, hoop dat alles goedgaat in het Hollandse! Hoor snel weer van jullie en jullie van mij!

Liefs en een dikke knuffel vanuit Laos

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Yentl

Een half jaartje reizen in Azie!

Actief sinds 05 Jan. 2014
Verslag gelezen: 214
Totaal aantal bezoekers 3681

Voorgaande reizen:

15 Januari 2014 - 19 Juli 2014

Yentl goes Asia

Landen bezocht: